کد مطلب:5365 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:149
کمالات نفسانی در تزکیه انسان
خداوند انسان را با دلی چون آینه صاف و خالی از هرگونه نقش، و روان پاكیزه خلق كرده است.
خداوند در قرآن می فرماید:
«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا» [1] ؛ خود را به دین حق و فطرتی كه خداوند بشر را بر آن آفریده است استوار بدار.
نیز پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله در این باره فرمود:
كلّ مولد یولد علی الفطرة [2] ؛ هر نوزاد بر فطرت یكتاپرستی زاده می شود.
انسان تا زمانی كه به حدّ بلوغ و رشد جسمی برسد، نفس پاك دارد. پس از آن است كه دو راه در پیش رو دارد: ایمان و كفر.
اگر به خدا ایمان واقعی آورد و با تمام وجود نفس خود را عاشق چشمه كمال و مركز فضایل الهی گرداند، كمالات در او نقش می بندد.
این انسان، فرد كامل، بافضیلت، آراسته به كمالات انسانی می گردد و دلش سرشار از رحمت، مهربانی، رضایت، پاكدامنی، پاكیزگی، راستگویی، امانت دار، بخشنده، باشجاعت، دادگر، نیكوكار و تلاش كننده برای كارهای نیك و مهرورز بر خلق خدا و آرزوكننده نیكی برای انسان ها می شود.
هر مؤمن به اندازه توجه خود به خدا به درجاتی می رسد. آن انسانی كه جوهره خدادادی اندیشه را به كار بیندازد و راه خداشناسی و خداباوری و خداپرستی را پیدا كند و آن فضایل و كمالات را در وجود خویش ظاهر سازد، بدون شك رنگ خدایی خواهد گرفت.
آری! این گونه است كه انسان مؤمن رنگ خدایی به خود می گیرد و كمالات انسانی در نفس این انسان مؤمن نقش می بندد:
«صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً» [3] ؛ آن انسان مؤمن رنگ خدایی می گیرد و چه چیزی از رنگ خدایی بهتر است.
پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه وآله بزرگ ترین رحمت بر مردم بود و مهربان ترین انسان بر آنان، چون او بالاترین بهره از كمالات انسانی و فضایل الهی برده بود و دلیل آن این آیات از قرآن است:
«فَبَِما رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ» [4] ؛ به بركت مهربانی خداوند با مردم به نرمی رفتار می كرد.
«وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلاَّ بِاللّهِ» [5] ؛ شكیبا باش، و شكیبایی تو نیست مگر عنایت الهی.
خداوند در قرآن می فرماید:
«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا» [1] ؛ خود را به دین حق و فطرتی كه خداوند بشر را بر آن آفریده است استوار بدار.
نیز پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله در این باره فرمود:
كلّ مولد یولد علی الفطرة [2] ؛ هر نوزاد بر فطرت یكتاپرستی زاده می شود.
انسان تا زمانی كه به حدّ بلوغ و رشد جسمی برسد، نفس پاك دارد. پس از آن است كه دو راه در پیش رو دارد: ایمان و كفر.
اگر به خدا ایمان واقعی آورد و با تمام وجود نفس خود را عاشق چشمه كمال و مركز فضایل الهی گرداند، كمالات در او نقش می بندد.
این انسان، فرد كامل، بافضیلت، آراسته به كمالات انسانی می گردد و دلش سرشار از رحمت، مهربانی، رضایت، پاكدامنی، پاكیزگی، راستگویی، امانت دار، بخشنده، باشجاعت، دادگر، نیكوكار و تلاش كننده برای كارهای نیك و مهرورز بر خلق خدا و آرزوكننده نیكی برای انسان ها می شود.
هر مؤمن به اندازه توجه خود به خدا به درجاتی می رسد. آن انسانی كه جوهره خدادادی اندیشه را به كار بیندازد و راه خداشناسی و خداباوری و خداپرستی را پیدا كند و آن فضایل و كمالات را در وجود خویش ظاهر سازد، بدون شك رنگ خدایی خواهد گرفت.
آری! این گونه است كه انسان مؤمن رنگ خدایی به خود می گیرد و كمالات انسانی در نفس این انسان مؤمن نقش می بندد:
«صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً» [3] ؛ آن انسان مؤمن رنگ خدایی می گیرد و چه چیزی از رنگ خدایی بهتر است.
پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه وآله بزرگ ترین رحمت بر مردم بود و مهربان ترین انسان بر آنان، چون او بالاترین بهره از كمالات انسانی و فضایل الهی برده بود و دلیل آن این آیات از قرآن است:
«فَبَِما رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ» [4] ؛ به بركت مهربانی خداوند با مردم به نرمی رفتار می كرد.
«وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلاَّ بِاللّهِ» [5] ؛ شكیبا باش، و شكیبایی تو نیست مگر عنایت الهی.
[1] روم(30) آيه 30.
[2] الجامع الصغير، ح6356.
[3] بقره (2) آيه 138.
[4] آل عمران(3) آيه 159.
[5] نحل(16) آيه 127.